Eenzaam

Ik ken een oude vrouw die Rita heet. Ze woont in een verzorgingstehuis. Rita loopt iedere dag dezelfde route. Door de hal en serre via de tuin langs het water. Daar draait ze zich om. “Waarom leef ik nog”, zegt ze zachtjes in zichzelf”. Ze kijkt naar de doffe ramen van het gebouw.
“Het lijkt wel of er meer stikstof dan zuurstof in de kamers zit. De oudjes vallen de laatste tijd bij bosjes neer”.
Iedere ochtend wordt ze “helaas” wakker en moet ze de dag zien door te komen. Familie en vrienden om haar heen zijn overleden. Nieuwe vriendschappen aangaan doet ze niet meer. Kost teveel energie. En voor hoelang nog….
Eenzaamheid bij ouderen is een steeds groter probleem. Van de ruim vier miljoen 55-plussers in ons land zegt 1.2 miljoen regelmatig eenzaam te zijn. Van die 1.2 miljoen zijn 200.000 ouderen extreem eenzaam. Dat wil zeggen dat ze eens in de vier weken een sociaal contact hebben. Soms zelfs minder.
Eenzaamheid vergroot de kans op ontstekingen, hartkwalen, dementie en verhoogt het sterftecijfer. Het maakt ons ongelukkig. En we krijgen er bijna allemaal mee te maken.
Een op de vier Nederlanders voelt zich tijdens de feestdagen eenzaam. “We moeten in actie komen en laten we het vooral praktisch houden”, zegt Hannelise Tvedt, commandant van het Leger des Heils.
Daar heeft ze natuurlijk wel een punt. Ga eens even bij je tante koffiedrinken in plaats van een Whatsapp berichtje te sturen. Of breng een paar oliebollen bij je alleenstaande buurman.
We vinden andere mensen vaak eenzaam.
Maar misschien behoren we stiekem ook wel tot die groep. Staren naar een beeldscherm maakt ons stekeblind voor de echte wereld om ons heen. We worden immuun voor een tedere aanraking en lieve woordjes van een zachte stem.
Vroeger discussieerde je met elkaar op straat.
Nu klikken ze je weg op Facebook.
De selfie die je maakt krijgt een record aan likes. De selfie als symbool voor de eenzaamheid. Omdat je plotseling beseft dat niemand echt wezenlijk geïnteresseerd is in jou. Dat een duimpje alleen iets zegt over een fake vriendschap.
Eenzaamheid betekent ‘met niemand dingen kunnen delen’. De schuimende golven langs het strand. De krakende takken van de herfstwind. Nooit zul je de wonderen zien met vier ogen. Investeren in vriendschap kost tijd.
En die hebben we niet. We leven alsof ons leven ervan afhangt.
Wanneer kreeg je voor het laatst die hartelijke handgeschreven brief van een goede vriend.
Of dat kattebelletje bij de theepot met; Ik hou van jou”.
Kijk om je heen en herken de eenzaamheid in de ogen van een ander.
Sla dan een keer dat duimpje over.
Maar reik eens je hand…..en maak een praatje.

Door Ronnie Lammers geschreven