Monthly Archives: June 2018

Mijn leven

Standard

Was voller dan vol, totdat ik overliep !

URSULA; “Je kunt pas weten wat een burn-out is als je het zelf een hebt meegemaakt of als je dicht langs de zijlijn hebt gestaan toen een partner of dierbare ermee worstelde. De klachten zijn vaag en er is een eenduidig ‘recept’ voor.
Terwijl de één een mega volle agenda heeft en de ander een oogwaarschijnlijk relaxed leven leidt, maar toch instort omdat het hen allemaal teveel wordt. Ik moet zeggen dat ik mij erg één voel bij degene met een overvolle agenda. 2001 is het gezeik al begonnen (zijn de woorden van onze zoon) na een auto ongeluk werd alles alleen maar erger

met mij.

Mijn lichaam floot mij terug, juist toen in besloot om ander werk te gaan doen, het rustiger zou krijgen, omdat onze kids mij niet meer zo hard nodig hadden, ik in ging zien dat het allemaal wel heel veel is wat in mijn agenda staat geschreven voor één week. Tijd echt helemaal voor mijzelf was er nog altijd niet veel, maar in plaats om ervan te genieten, ging ik die ruimte toch weer invullen met andere zaken.
Mijn lontje werd alsmaar korter, ik werd vergeetachtig, liep bekende straal voorbij en had niet in de gaten dat mijn lichaam mij iets wilde vertellen, dat ik echt niet goed bezig was. Tot dat ik naar de huisarts ging met hartkloppingen, pijn op de borst, pijn in mijn gewrichten, extreem vermoeid, somber en depressief, zweet in m’n haar, tintelingen overal en hij zei dat ik rust moest pakken, echt niets meer doen. Mijn hoofd leeg maken en heel veel huilen, dat deed ik, zó op was ik.
2011/2014, 3 jaar duurde alle ellende, toen ik vanuit dat zwarte dal opgekrabbeld was en met behulp van therapie mijn ‘burn-out’ overwon. Ik oordeel niet over anderen, omdat je nooit weet wat er precies speelt. Het kan iedereen overkomen, ik denk het niet. Er is een bepaald type mens dat er gevoelig voor is. Een streber, zoals ik. Een perfectionist, zoals ik. Een denker, zoals ik die niet luistert naar haar gevoel, maar naar wat van haar verwacht werd. En als jij je hierin herkent, moet je misschien, zoals ik, toch ook eens pas op de plaats maken.”